Yazar: Nurdan Atay

Kimse Anlamaz

En güzel hikâyeleri bulduğum Bomonti bitpazarı benim nefes aldığım yerdir. Tek eğlencem. Ne eş var ne çocuk ne de akraba. Öylesine görüştüğüm bir iki kişi dışında arkadaş da pek var sayılmaz. Herkesi uzak tutarım hem kendimden...

Devamını oku

Yaşamın Kıyısında

Bir yıl önceydi, kalplerdeki boşluğu örerek kapatan kadınla tanışmam. Uzun boylu, gülüşü güzel ama hüzünlü gözleriyle dikkatimi çekmişti. Farklılık vardı duruşunda. Yaşamın kıyısında dolaşan insanların davranışlarında herkesin...

Devamını oku

Kuyu

  Bahçede, kuyunun üzerinde kapak görevi gören tahtaya oturdum. Ağacın dibine önceden sakladığım sigarayı yaktım. Yıllar önce biz yaramaz çocukları düşmesin diye kapağı babam yapmıştı. Kuyunun suyu çoktan çekilmişti ama...

Devamını oku

Feraye

Kapı açıldığında, bekleme salonundaki biri kadın dördü erkek gözlerini içeri giren genç kadına çevirdi. Kadın, bir süre kapıyı kapatmadan öylece dikilince, sakalları beyazlamış, boynu ceketinin içine gömülmüş, sobaya neredeyse...

Devamını oku