Yazar: Dilek Yılmaz

Tıpkı Senin Gibi

Bak en sevdiğin çiçekleri getirdim. Şanslısın ne kadar da huzur dolu bir yer. Aslında görev değişimi yapmalıyız. Burada ben kalmalıyım. Etrafı saran çam ağaçlarının gölgesi var ya şehir cayır cayır yanarken nasıl da harika bir...

Devamını oku

Eskiler Alıyorrrr

Refika Hanım sağı solu pas lekeleriyle dolu eski fırının önünde duruyor. Titrek elleri hep yaptığı gibi gün boyu üstünden çıkarmadığı mutfak önlüğünün cebinde. O cansız varlığı gözleriyle izleyerek okşuyor. Her bir köşesine,...

Devamını oku

Sevmek Zamanı

Dışarıda lapa lapa kar yağıyor. Bir zamanlar etrafı çöplük olan sitenin iki adam boyunu bulan istimlak duvarlarının ardı şimdilerde park, içinden çığlık çığlığa kahkahalar yükseliyor. Çevredeki birkaç çamı kendi elleriyle...

Devamını oku

Çocuk

Nihayet 2020 yılı bitiyor. Öyle diyorum ve biliyorum ki bu satırları okuyanların çoğu benim gibi yılın bitip gitmesini bekliyor. Dünya göç dalgalarıyla, bölgesel savaşlarla uğraşırken şimdiye kadar sadece distopik hikayelerin...

Devamını oku