Yazar: Nezir Suyugül

Güzel Başlayan Gün

Yaz gelmesine karşın havalar düzelmedi. Dört duvar arasında bunaldım. Haziran ortasında güneşli bir gün bulunca sokak beni çağırdı. Öğleden sonra çıktım. Temiz deniz havasıyla kendime gelecektim. Her ay bir iki kere Kadıköy’e...

Devamını oku

Yalancı Çocuk

Hiç biri değil öğretmenim. Elektrikler de kesilmedi, misafir de gelmedi. Ders çalışamamamın nedeni çok daha büyük. Biliyorsunuz gecekonduda oturuyoruz, sobayla ısınıyoruz, yer sofrasında yemek yiyoruz. Hepimiz, yani anam, babam...

Devamını oku

Bahçe

    Öyküde  “ MEKÂN “ ;  olay, karakter, kurgu, dil kadar önemlidir. Yazma atölyelerinden hatırlayın. Eğitmen bir öykünün analizini yapmamızı istediğinde MEKÂN  ile başlardı. Bu öykü ne tür bir mekânda geçiyor? Sonra...

Devamını oku

Geri Dönen Yolcu

Öğleden sonra kasabanın yıllara meydan okuyan istasyonunda indiği buharlı tren belki de türünün son örneğiydi. O da, diğer çocukluk anıları gibi, bir süre sonra kaybolacaktı. Tren fazla oyalanmadı. Başka yolcu inmemişti, binen...

Devamını oku

Vefalı Arkadaşım

    İnhisarlar idaresinden emekliyim. Padişahlık zamanında reji denirmiş. Şimdi tekel diyorlar. Yalnız yaşıyorum. Nadiren görüştüğüm uzak akrabalarım dışında kimsem yok. Gençliğimden beri satranç meraklısıyım....

Devamını oku