Kategori: Öykü

Çetin Çeki anısına… – Hanımmm! Hanımm! Koş, koş! Başlıyor! – ………………………….. – Duydun mu? Huuu!? – Geldim, geldim. Ne bağırıyorsun öyle istimi çıkmış düdüklü gibi? – Şişşşttt!!! – Hehhh!!!...

Koşturuyorum sokaklarda. Koşturuyorum dediysem hızlı hızlı yürüyorum yani. Sanki bir telaşım var ve bir yere yetişeceğim. Oysa yok! İş çıkışı saati. Kaldırımlar insan, yollar arabalarla dolu. İnsanlara çarpa çarpa yürüyorum. Bu...

Sadık, peynir dolu çinko kovaları kulplarından tutarak ağırlığını tartar gibi indirip kaldırdı birkaç kez. Ağır kovaları ilçe merkezine giden otobüs durağına kadar taşımak kolay olmayacaktı anlaşılan. Durak epey uzaktaydı ve...

On, on bir, on iki yaşlarında üç kardeştik. Sürekli “susun” diye azarlanırdık zırt, pırt, neden susmamız gerektiğini bir türlü anlayamazdık. Denizyollarında çalışan babam Marsilya’dan radyo alıp getirdiğinde evimizde...

-Doğru söylüyorsun anne, ben bir radyo âşığıydım. -Babamın en önemli armağanıydı. Çocukluk bilincimin oluşmasında çok katkısı oldu. -Öyle deme anne, sen de çok duyarlıydın. İş buyurmazdın, özgür bırakırdın beni. -Evet. Kimsenin...