"öykülerde yaşar hayat ve edebiyat… öykülerle."
Fırından ekmeğini almış köşeyi henüz dönmüştü ki karşılaştılar. Birbirlerinin ilkokuldaki aşklarıydılar. Şimdi her ikisi de yalnız ve yaşlıydı. “Günaydın, gökte ararken yerde buldum seni.” “Ben de seni alıp götürmek için gökten indim.” El ele...
Sayın Hocam, (Aslında ‘Sevgili Doktorum’ demek geçiyor içimden ama burada herkes size böyle hitap ediyor, şimdi ben öyle dersem ayıp olur.) Bu size yazdığım 14. mektup. 13.’yü yırtıp attım. 13 uğursuzdur bilirsiniz siz de....
Gümüş bir ayna kaldı geriye ondan… Üç çocuk, beş torun… Bir de hayalleri… Çantasından yola fırlamış ayna. Pazardan dönüyormuş. Yerlere saçılmış zerzevatın arasından parlıyordu. Arkası gül kabartmalı, saplı, küçük bir şey. Burada mı almıştı...
Yüce Yetkili, Birazdan gelecekler, kapıyı kıracaklar. Domuz bağıyla bağlayacaklar beni. Korkum yok. Hayır oldukça cesurum. Eğer yanlış da olsa bu bir yazgıysa ondan kaçmaya çalışmayacağım. Sadece bazı konulara açıklık getirmek istiyorum. Böylece benim nasıl biri olduğumu, bu...
Tıpkı efendisi! Geberip gitti, yetmedi! Eremediği yere takke atacak ya, ardında bu mereti bıraktı, yadigâr. Hep derler ya sahibine çekermiş bunlar. Aynen öyle! Al birini vur ötekine. O da öyle değil miydi? Öküz gibi...
Elimizde ruh eşi kalmadı bayım. Ama dilerseniz, tam size göre bir ruh leşimiz var. Tutkularını henüz yeni ayırdık hücrelerinden. Bizler onu başkalarına benzetmeye çalıştıkça, o direndi azıcık. Doğrusunu söylemek gerekirse, önceleri uğraştıracağını, işimizin zor olacağını düşündük. Ama inanın,...
