Kategori: Öykü

“Bu kol benim kolum değil.” Bu cümleyi kısık sesle fakat nefretle, sanki tıslayarak söylemişti.  “Bu benim kolum değil, Doktor Bey!” diye tekrarladı ses tonunu arttırarak. Sağ eliyle sol kolunu dirseğinin iç kısmından tutmuş,...

Çünkü bazı günahlar amel defterine yazılmadan silinir demiştin gözlerini kocaman açıp sol kulağımı baş parmağın ile sıkıştırarak. Çünkü babalar her zaman doğrusunu bilirdi, son söz babalarındı.  Çünkü o gün gökyüzüne süzülen...

Hülya balkonda günlük çamaşır asma rutinini gerçekleştirirken kendi kendine söylendi. “Daha dün temizledim, yine pisletmiş her tarafı bu kör olasıca martılar.”  Mor renkli plastik leğendeki çarşafını aldı ve kokladı. Lavanta...

Yaşlanmıştı; diğer balıkların alay konusuydu artık. Yanına miço bile bulamıyordu. Aileler, “Uğursuzun tekisin!” diyerek minik kılıçbalıklarını göndermiyorlardı yanında. Oysaki yılların tecrübesi vardı serde. Kocamış olsa da ne...

Bir ay boyunca aynı hastane odasını paylaşmıştık Bayzer Keçeci’yle. Yataklarımız arasında tek komodin, ikimiz için ortak, o kadar yakın… Yetmiş beş yaşlarındaydı oda arkadaşım. Başındaki beyaz örtü, onu daha esmer gösteriyor,...