"öykülerde yaşar hayat ve edebiyat… öykülerle."
Bana söylediğin en son cümle neydi? Sedyeyle götürülürken “hoşçakal” dedin tabii. O değil, ben şöyle gözümün içine bakarak söylediğin son cümleyi hatırlamak istiyorum. Sahi ne zaman vaz geçtik biz konuşmaktan? Ne zamandır kendimi dört...
Küresel bir felaketle mücadele ettiğimiz şu günlerde, pek çoğumuz gibi, ben de odaklanamama, yeterince okuyamama problemi yaşıyorum zaman zaman. Oya Baydar’ın Köpekli Çocuklar Gecesi adlı son romanını böyle bir anımda elime aldım. Çatlamış, çorak...
Amaan giy üstüne en güzel elbiselerini, sür sürüştür, tak takıştır, sal zihnine şöyle tumturaklı bir şarkı, evdekilere görünmeden at kendini sokaklara, gezdir gözlerini etrafta, bak bakayım kalıyor mu sıkıntının kırıntısı içinde… Güzel havada atmış...
Türk mizah edebiyatının ustalarından Haldun Taner’in Sancho’nun Sabah Yürüyüşü adlı öykü kitabı ilk 1969 yılında Bilgi Yayınevi tarafından basılmış. Yapı Kredi Yayınevi tarafından ikinci baskısı 2015 , üçüncü baskısı ise 2016 yılında yapıldı. Kitapta...
Oysa hayatı bir oyun gibi yaşayabilirdik… Yok, öyle ‘hayat tiyatro sahnesi, bizler oyuncu’ misali değil. Çocukların oynadığı gibi; misket, beş taş, saklambaç, yakan top vesaire oynar gibi… Tatlı bir rekabet içinde, kurallara uyarak, arada...
Bir fincan kahve lütfen! . Ay unuttum, bu mekân kalk da kendin al türündendi, iş başa düştü… Pencere önünde bir yere oturdum. . Şöyle herkesi rahatça dikizleyecek gibi. . Çok yüksek sesle konuşuyorlar, birbirlerine...
Nefes nefese girdi acil servisin kapısından Ayfer. Etrafına göz gezdirdi, danışma masasına yürüdü. Yaşlı bir kadınla konuşan görevlinin sözünü bitirmesini sabırsızlıkla bekledi. Sıra kendine gelince, “babam” dedi, “buraya getirmişler, Ahmet Çetin.” “Hemen bakıyorum” diyerek...
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde… Yeryüzünde saklı bir cennet varmış, bir adaymış burası. Burada yaşayan insanların silahı yokmuş; çünkü savaş nedir bilmezlermiş. Okları, yayları, mızrakları varmış ama onları birbirlerine...
