Yazar: Tuba Tunçay

Sıradaki Durak: Kendim

Tren, istasyondan ağır ağır hareket ettiğinde, camdan yansıyan siluetim bile bana yabancı geldi. Saçlarımı toplamayı yine unutmuştum. Belki de bilinçli bir unutmaydı. Umursamamayı seçmek, görünmemeyi garantilemek gibi....

Devamını oku

Döngü Başladı

Galip’i kurşun grisi bir hava karşıladı. Pas içindeki bahçe kapısı, taş duvarlarıyla heybetli ama harap görünen konağı gerçek dünyadan ayırmak istercesine dimdik ayakta duruyordu. Yılların birikmiş yükünü hâlâ taşımaktan...

Devamını oku

Beyaz Gipür Elbise

Kararlıydı, alarm çalmadan açtı gözünü. Haftalardır beklediği, hâyâlini kurduğu gün gelmişti. Enerji doluydu içi, ılık bir duş aldı, kafasına sardığı havluyla son bir kez aynaya baktı. Bembeyaz teni, iri gözleri ve belirgin...

Devamını oku