Kategori: Öykü

Davullar çalıyor. Benimle görüşmeye geleceğini fısıldıyorlar. Davullar çalıyor. Eteklerini sürüyerek gelişini duyuyorum. Davullar çalıyor. Titriyorum. Kapı, gıcırdayarak açıldı. Birden hissettim sol elimin üstündeki şeyi. Deniz...

1. Unutmak: Asansör sarsıntıyla durdu. Kapıyı iten kadının arkasından boşluğa doğru adım attı adam. Koridorun ortasında durdular. Her iki yana da sırayla ba- şını çevirdikten sonra kadına baktı. Ne tarafa gideceğini bilmiyordu....

Uçuş uçuş dönüyor yuvaya. Sevgilisinin kondurduğu öpücük yanağında; yüzünde aşkın tebessümü, nergislerin kokusu… Bir sonraki Eskişehir dönüşü umuduyla… Attığı adım soğuk bir çukura düştü. Fışkıran kızılla mavi gökyüzü mor şimdi!...

Ortam loş ve soğuktu, karanlıktı adeta… İlk gelişi değildi elbet… Lakin bu seferki farklıydı! Şimdiye dek yakaladığını tıkmıştı içeri… Şimdiyse ‘onu’… Kesif bir rutubet kokusu çarptı burnuna, ilk defa duymuşçasına rahatsız oldu…...

Çivi değil balyoz, balyoz! Tam da günü! Hep de bulur gününü… Of! Mektup da üstüne… Karanlık, biraz karanlık… İyi gelir… Kapa gözlerini sıkı sıkı… Mektup dursun. Yok durmasın… Şikâyet edeceğim… Etsem ne olur? İmzasız… Gene de…...