Kategori: Öykü

Psikoloğumun muayenehanesinden çıktığımda, akşamın ilerleyen bir vaktiydi. Kışın en soğuk günlerinden birindeydik. Kalın paltoma, yün başlığıma, kürklü eldivenlerime rağmen titrememi durduramıyordum. Çenelerim birbirine...

Nana… Mektubuma başlarken şunu söylemeliyim ki, yazacağım şeylere vereceğin her türlü cevap kabulümdür. Sen, yaşadığım kafa karışıklığına, ruhuma ayna tutan kadın! Aşağıda yazacağım satırları senden iyi kimse anlayamaz,...

Anne bu mektubu sana akşam yemeği yerken yazıyorum. Çorba içtik, tas kebabı yedik. Sonra elma da verdiler. Karnımız doydu merak etme. Cepheye geldiğimiz günden beri bir hayli ilerledik düşman hatlarına doğru. Pek dayanamıyorlar...

Kadın telaş ve heyecan içindeydi. Gözünün içine bakarak büyüttüğü ve canından çok sevdiği biricik oğlu, kız arkadaşıyla birlikte akşam yemeğe geleceklerdi. Sabahtan beri hazırlanıyordu. Aşağı yukarı her şey tamam sayılırdı....

Posta kutusuna her zamanki kayıtsızlıkla bakarken gördüm o pembe zarfı. Banka ekstrelerinin, faturaların, gereksiz bilgilendirmelerin dışında uzun zamandır, yok aslında, hiç mektup almamıştım şimdiye kadar. Mektuplaşma, tarihin...