Kategori: Öykü

“Merhumu nasıl bilirdiniz?” diye sordu imam. Herkes “İyi biliriz!” dedi. Ben içimden bağırdım. “Kendimden bilirim.” sonuna da “Ulan!” ekledim. Herkes bana döndü. Herkesi bana döndürecek kadar bağırmışım meğer. Bağırırdım ki,...

Müthiş bir siren sesiyle sarsıldı. Arabadaydı. Hastaneye yetiştiriyorlardı. Sol kolu tamamen uyuşmuştu. Göğsünün tam orta noktasında, aşağı doğru inen geniş kravat gibi bir uzantı, yangın yerine dönmüştü. Acıdan kıvranıyor,...

Hızlı hızlı yürüyorum. Biraz ürkek, hafif telaşlı… Çocuksu bir heyecanla kuaföre gitmişim, saçlar yapılı. İstanbul’da bir kış günü… Hava soğuk, gökyüzü gri… Yağmur ha yağdı, ha yağacak. Aman yağmasın diye dualar içindeyim....

  Yaklaşıyoruz diyen adamın sesinde ne bir titreme, ne de bizi saran telaş vardı. O kadar sakin olabilmek için kaç kere buradan geçmeli, diye düşündüm. “Hazır mısınız?” dedi. Bu kez bize doğru döndü ama bakışları boşluğa...

 “Buradan-kıvrılacak” dedi. Naylon çantadan çıkardığı mavi pantolonla yer yer ucuz simler yapıştırılmış siyah bir bluz uzattı. Adama baktı, “Kaç – para – olur – abi?” dedi. Son sözcükteki a’yı kısa söyleyişinden, kocaman...