Kategori: Öykü

Oldum olası ilaç kullanmaktan, doktora görünmekten, hele hastanelerin sağlam insanı bile hasta eden atmosferinden uzak durmaya çalışırdı Rıza bey. İlerlemiş yaşına rağmen sağlıklı sayılırdı. Yaşıtlarına baktıkça kendini şanslı sayardı. Etrafta bir sürü hastalık hastası...

Elif son zamanlarda derin bir sızı hissediyordu içinde. Sanki bir şeyler onu aşağıya çekiyordu. Hani insanın içine bir karabasan çöker ya bazen nefes almak bile zor gelir. Bunun gibi bir şeydi. Bir sıkıntı kemirip...

Öğlenleri etli barbunya yemekten bıktım artık. Köpükten tabldotlarda neredeyse iki günde bir bu yemeği getiriyorlar. Tamam, barbunya ve et besin değeri açısından harika bir ikili ama sürekli olunca da insana bıkkınlık veriyor. Üstüne üstlük...

-Ula günlük saa diyrum, ha bu yazdiklarum aramizdadur. Yok, bu uymadı. Ortaokuldan hatırlıyorum, diyalek mi ne? Düz gideyim en iyisi. Erdi Hasan. Terhisine altı gün kala ceberut lakaplı Özdemir Başçavuş’un ‘istersen gelmeyebilirsin’ demesine karşın...

Nefes nefese girdi acil servisin kapısından Ayfer. Etrafına göz gezdirdi, danışma masasına yürüdü. Yaşlı bir kadınla konuşan görevlinin sözünü bitirmesini sabırsızlıkla bekledi. Sıra kendine gelince, “babam” dedi, “buraya getirmişler, Ahmet Çetin.” “Hemen bakıyorum” diyerek...

Gözlerini yabancı bir mekânda açtığını bilecek kadar aklı başındaydı şimdilik. Şaşırmadı. Sadece, buraya nasıl ve ne zaman geldiğini hatırlamadı. Yardım dileyen bakışlarıyla, mekânı tararken kavrayışı sendeledi ama kısa sürede, tekrar dengesini buldu. Kırışık ve...

12 Ağustos Belirsizliklerin ne denli yıpratıcı olduğunu yeni öğrenmedim, tecrübelerim var. Bununla birlikte, hastane penceresinden mezarlığa bakan biri için belirsizliğin yarattığı hasarın dozunu tarif edebileceğimi de pek sanmıyorum. Teşhis konulamayan hastalıklara olan nefretim, hastane...

Kapıdan girer girmez havasız kalmış ortamlara özgü o karanlık toz kokusu genze doluyor. Sabah ve akşam saatlerinde parmaklıklı pencereler yarım saat süreyle açılıp içerisi havalandırıldığı halde havadaki toz, sidik, ter ve ilaç kokusu artık...

Hazan otuzlu yaşlarını bitirirken düşmüştü incitmebeni denen hastalığın pençesine. Önce memesinin bir kısmını kaptırmıştı ona. Yapılan kemoterapiler sonunda ilk raundu kazanmış, çalışma hayatına son verip yeniden şekillendirdiği hayatını yaşamaya başlamıştı. Hüznü çağrıştıran ismine inat,...