"öykülerde yaşar hayat ve edebiyat… öykülerle."
Ülkenin kimi insanlarının dehşetle, kimisinin ise hasretle beklediği gün gelip çatmıştı. Kasabın kafası ise çok karışıktı. Baba mesleğinin nasıl olup da bu noktaya geldiğine akıl sır erdiremiyordu. Yılların kasabı olarak bir et parçasına...
Güne ilginç bir haber okuyarak başladım. Dünyada hâlâ yıldızların izlenebileceği birkaç yer kalmış. Türkiye’den bazı ilçeler de yer alıyor. O ilçelerde yıldızlar izlenebildiği için konut fiyatları artmış. Uzayı saran uydular ve hava kirliliği...
Nana, hadi anlatsana… Neyi anlatayım? Ormanı anlat… Hayır, parkı anlat… Güneşi anlat Nana! Nana, n’olur gökyüzündeki bulutları anlat… Asıl, hani o uçurtma uçurduğunuz gün vardı ya, onu anlat, n’olur… Çocukklar, çocuklarrrr… Tamam kavgaya başlamayın...
Son kirasını da ödeyerek evinin yolunu tutan İlkan, yeni bir seneyle birlikte hayatında yeni bir sayfa açıyor olmanın da heyecanını yaşıyordu. Problem dolu yılları geride bıraktığına inanmak istiyordu artık. Bir türlü geçmek bilmeyen ve...
“Bakacak yer kalmadığında belki de aramayı bırakmanın vakti gelmiştir” dedi yaşlı adam. Bunu söylerken elindeki şarap şişesini nazikçe okşuyordu. Kırmızı ateş tuğlalarıyla örülü duvarların yükseldiği çıkmaz sokağın sidik kokulu köşesinde, elindeki şarabın ırzına geçecekmiş...
Aralık ayına yeni girdiğimizden ısıtıcıyı henüz açmamıştım. Bu yüzden ısınabilmek için kahvaltıda bal dilimi sürülmüş ekmeğimin yanında hazırladığım papatya çayı dolu bardağı elimle sıkı sıkı kavramıştım. Birkaç yudum aldım. Bal ve papatya çayı...
Birdenbire kendimi karanlık suyun derinliklerinde bir yerde buldum. Burası neresi? Nasıl oldu bu? Buraya nasıl geldim? Düştüm mü? Atladım mı? Ya da itildim mi? Bunları bilmiyorum. Korku da duymuyorum üstelik. Su soğuk! Bulunduğum yerden...
Öfkeden nefes alamaz haldeydi. Titriyordu. Karşısındaki yine laf anlamıyordu. Diretiyordu. Bağırıyordu. Karışılıklı bağırıştılar. Avaz avaza. Biri otuz altı, diğeri on üç yaşındaydı. Kadın kontrolünü kaybetti. Çocuğun yüzüne bir tokat indirdi. Öbür eli de hırsla...
Kocaman terk edilmiş bir evin dışardan birkaç merdivenle inilen bodrum katındayım. Bu evin duvarları da, tahta kapısı da insanı morgda hissettiren, ürküten bir griye boyanmış. Etraf oldukça karanlık… Kaldırımla aynı hizadaki üç cam tuğladan...
