Sayfa Seç
Salgın öncesi bir cumartesi günü olmalıydı. İstiklal Caddesi insan seli. Ana cadde ve ara sokaklar, her yer kıpır kıpır insan dolu. Bir afiş gördüm sıradan ve uzunlamasına. Üstte “Toplu Gösterim”, altta daha ufak harflerle,...
Devamını okuMutluluğu onda bulmuşmuş. Kahpe çocuğu. Kim kaybetmiş de sen bulacaksın mutluluğu. Mut-lu-luk. Tuzluk ya da biberliğe benziyor. İçine mutluların konulduğu bir kap galiba; bizim evde hiç olmadı ondan, ne çeyizimde vardı ne de...
Devamını okuSessize uzuyor dalları, zamanı ağartıp yapraklarına renk ediyor, kökünden kuruyası! Feyza Hanım aynı büyüye hep aynı hayranlıkla takılı gözlerini nektardan çevirdiğinde üşüdüğünü hissetti. Sarmaşığın dibindeki nektarın dalları...
Devamını okuİpin ucu ne zaman mı kaçtı? Bir duble daha? Kaçacağı belliydi. Su ne kadar? Susuz mu? Su ilave edince ilaç tadı mı alıyorsun… Allah Allah ben de susuz içemem, su koyarken rengi dönüyor ya, işte en sevdiğim an o. Sis rengi. Ruha...
Devamını oku“Korkma anne, Mişa bir şey yapmaz.” diyor yumuşak bir sesle. Bir yandan da sağ dizimi minicik elleriyle okşuyor. Mişa, bizim apartmanın cins köpeklerinden biri. Kar gibi bembeyaz ve uzun tüyleri var. Sahibi Gül; Mişa’nın...
Devamını oku