İlk Ev
“Bir dakika durun lütfen. Durdurun makineyi…” “Beyefendi, bir şey mi oldu? Ne var?” “Bir dakika dinleyin lütfen… Bir dakika… Bak delikanlı… İlk görüşte aşktı bu… O gün, penceresinde güneşi gördüğüm...
Devamını oku“Bir dakika durun lütfen. Durdurun makineyi…” “Beyefendi, bir şey mi oldu? Ne var?” “Bir dakika dinleyin lütfen… Bir dakika… Bak delikanlı… İlk görüşte aşktı bu… O gün, penceresinde güneşi gördüğüm...
Devamını okuKuşlara bakıyorum. Her zamanki gibi süzülüyorlar yüksekte. Evim 15. katta. Salonun pencereleri çok eski. İçeri soğuk giriyor. Saat: 18:36 yazıyorum. Kahvem soğudu yine. Yenisini demlemeye üşeniyorum. Günde yüz sayfa okumaya...
Devamını okuGünlerdir evin içinde bir o pencere, bir bu pencere dolaşıp duruyorum. Eskiden çiçeklerimi taşırdım, şimdi de ben güneşi kovalıyorum. Canım benim, ışıl ışıl, sıcacıksın. Belki de bu eve gelmeyi kabul etmemin tek nedeni sensin...
Devamını okuHüseyin Amca’nın kasabı bu köşede olmalıydı. Yanlış sokağa mı geldim? Daha dün buradaydı, yarım kilo kıyma almıştım. Annem ne güzel köfte yapmıştı bana. Yanında da kızarmış patates. Köfteyi çok severim. Karnım acıktı. Ne...
Devamını okuSabah sabah çıt çıkmıyor! Bizimkiler dün gece açılışa yetişelim derken yorgunluktan sızıp kalmışlar. “Heh-heh-he! Tam da keşif vakti!” diyerek, kendimi yere attım. Parmak uçlarımda yükselip kolu bastırınca koca bir dünya açıldı...
Devamını oku