– Ay panpa, beklesenize ya! Tabakhaneye mi yetişiyoz? Ne bu acele? Söyle şu rehber bozuntusuna da yavaş gitsin az biraz. Kalp krizi geçirecem valla! Nefesim tıkandı ayol!
– …….
– Ne diyo, ne diyo?
– Geç kalmışız zaten! Otelden çıkamamışsın!
– Yok canımmm! Bak sen şu yumuşukgöze!
– Yalan mı? Süsün püsün bitmedi ki, inemedin bi türlü. Kaldır o nazik poponu da hızlan biraz.
– Ay bayılacam şimdi, valla!
– Hele bir bayıl, panpa manpa dinlemez, yeminlen, bırakır giderim seni de kamerayı da ormanın ortasında. Benim sanki, Loris de Loris diye tutturan. Neymiş efendim Lady Gaga yapmışmış, o da yapacakmış, hem de orijinalinden! Millet şakır şakır pet shoplardan alıyo bunları be, soyları kurumuş zaten, ama yokkk, paşamız öyle…
– Ayyyh, sana da hiç yaranılmıyor vallahi! Ben olmasam nah görürdün sen Endonezya’yı Mendonezyayı! Kabahat bende zaten! Panpa dedik bağrımıza bastık, taş çıktın be!
– ……….
– Ne diyo gene o yumuşuk?
– Acele etmezsek yerlileri kaçırabilirmişiz?
– Allah’ım sana geliyorum, koru beni!
– Hadi sallanma. Şu giydiğin ayakkabıya bak! Hiç şu ortama uygun mu acaba? Baloya gidiyoz sanki!
– Ay iyi hatırlattın. Şöyle yakından bi çek bakim.
– Tövbe tövbe, orman ortasında şu uğraştığımız işe bakın yahu!
– Güzel ama di mi? Hadiiii! Söyle, itiraf et bakim!
– Sıkıyosa çirkin olsun. O takipçilerin var ya, paralarlar seni! Youtuberların şahı mahı dinlemez, alaşağı ediverirler unlikelarıyla! Kölesin oğlum sen. Hoş geldin Romaaa! Gladyatör Memo huzurlarınızda!
– Amannn çok bilmiş şey, sen de! Kapa şu uğursuz çeneni.
-……..
– Ne diyo gene o, vır vır? Bıktım bunun da çenesinden!
– Az kalmış, diyo.
– Ay nihayet; ayılıp bayılmadan!
– Hellooo, ay merabayın ayol!
– He-he, onlar da tam anladı seni ya!
– Anlar tabii panpa, evrensel dil konuşuyom ben.
– Yapma yav! Ne diye yalvardın o zaman, ay n’olur, dil biliyon, illa gel diye; geleydin kendin!
– Amannn neyse canım! Sor bakim şunlara ne çeviriyorlar öyle, karnım zil çalıyo valla! Lorisimi de getirsinler artık!
– ……
– Biz gecikince acıkmış, Lorisini ateşe uzatıvermiş bunlar. Merak etme yenisini getiriyorlarmış.
– Amanınnn! Şimdi bayılacağım! Nasıl yani, ya?
– Nasıl olacak oğlum? Açıp okumadın mı hiç? Yemin ediyorum zır cahilsin. Bu Lorisler yerliler için kutsal hayvanlar!
– Ay, bu nasıl kutsal ayol? Hayvanceğizi kebap etmişler, baya baya vahşi bunlar!
– Şaka maka, gerçek bir panpasın arkadaş! Baksana herifler hangi çağda yaşıyo? Donları sazdan daha! Ortaçağ bile yok.
– Ay bunlar gerçek mi? Öyle show business felan değil, yani?!
– Vallahi adamı hasta edersin. Bi milyon takipçin var bi de; utan, utan! Onlar da senin gibi zır anlaşılan!
– Ha-hayttt canım benim! Cahilim ama para bende, düdük!
– Şimdi seni bi öttürürüm görürsün düdüğü. Dinle de öğren biraz. Bak şu herif var ya ayaktaki, akan sıvıları topluyo, işte o suların ömrü uzattığına inanıyomuş bunlar.
– Deme ya! Bize de verseler ya!
– Hani vahşiydiler! İşine gelince! Ah sen yok musun? Bak ne diycem, bazı yerlerini de şifa niyetine tıpta kullanıyorlarmış. İstiyim mi sana da? Ha-ha-ha! Ha bi de şehir efsanesi mi bilmem ama yeni yapılan yol altlarına Loris cesetleri gömerlermiş, kaza olmasın diye.
– Ay-ay-ay! Ne vahşiler! Loris mi dayanır bunlara?
– Vahşi biz mi onlar mı, orası karışık. Bunların ateşi ne ki cürümleri n’olsun? Zaten iki buçuk kişiler. Esas dengeyi bozan egzotik hayvan besleme merakı… O yüzden şu senin yumuşukgöz gibiler bu işin ticaretine başlamışlar. Üç kuruşa topladıkları Lorisleri pet shoplara yüklü miktara satıyorlar. Onlar da çağdaş hırbolara…
– Ne yani, şimdi de hırbo mu olduk?
– Bol oksijen yaradı sana, ha! Algın tavan yaptı!
– Terbiyesiz!
– Eee, doğruları söyleyince öyle dersin tabii! Yalan de!
– Yemezler panpa. Madem o kadar dürüstsün, ne demeye geldin benle o zaman, ha?
– N’aparsın? Ekmek parası işte! Aç mı yatcaz, lan?
– He-he! İşine gelince hemen fakir edebiyatı! Uyanık sende! Neyse! Keselim şu goygoyu da alıp gidelim artık şu hayvancezi!
– Tamam, tamam! Bak getiriyor senin yumuşukgöz! Adama da ad taktın ya harbiden! Bakalım bu garibana ne diycen?
– Panpa tabii ki! Çabuk olun da gidelim artık. İçime bi sıkıntı düştü nedense!
– Al bakalım.
– Aman da aman tencere gözlüm, gel anişkona gel!
– ……..
– Eyvah basıldık! Kaçalım çabuk!
– Ne basılması ayol, Türkiye mi burası?
– Bırak dalgayı da koşmaya bak. Bunlar koruma altında, hapse tıkıverirler bizi valla!
– Allah seni kahretmesin! Nereye getirdin beni?
– Koşşş, çabuk, arabaya!
– Allaallah nerde kaldı bu çocuk? Memoooo, Memo! Nerdesin? Ses versene!
– ……
– Hah, buldun mu? Hoppala, ne yatıyon öyle yerde iki seksen? Kalk hadi, polis gitmiş! Kalksana be! Heyyy, sana diyom! Bayıldın mı len yoksa korkudan? Ha-ha-ha! İlla numara yapçan di mi? Hadi panpa ya! Peki o zaman! Kameraya çekeyim de gör seni. Evet, sayın seyirciler…
– ………
– Nefes mi almıyor? Nasıl yani? Dalga mı geçiyon sen? Memo, Memoooo!
– …….
– Neee, dişlerini sökmedin miydi hayvanın, hayvan herif seni! Zehirlendi o zaman!
Ah be Memo, Loris’ler’in ahı tuta tuta seni mi tuttu, “Niyazi” oldun elin memleketinde!