Sayfa Seç
“Bak, bak! Geliyor yine seninki,” diye dürttü arkadaşını. Emirhan, tezgahının bulunduğu pazar sokağının köşesini dönen Madamı görür görmez bir of çekti, “Hay dilimi eşek arıları sokaydı da söz vermez olaydım,” dedi sıkıntıyla....
Devamını oku“Boşluk” kelimesini hep duysak da yaşamak başkaymış. Bu duyguyu ileri yaşıma rağmen ilk kez 6 Şubat depremlerinde hissettim. Yaşanılan felaketin dehşeti ekranlardan sızarak içimize biriktikçe, mide-karın bölgemde resmen...
Devamını okuCömert güneş bile hakkımdan gelemiyorsa, kim ne yapsın ki bana? Oysa güneş olmasa dünya durur di mi! Ha-ha-ha pek manidar oldu ayol! Ben olmasam dünya duracak yani! Ah-ah! Az yalancı değil bu ana-babalar! Ben kiiim, güneş kim?...
Devamını okuUyku sersemi fırlayıp oturdu yatakta. Ter boşanıyordu her yerinden. Kalbi yerinden çıkacaktı adeta. Gördüğü korkulu rüya gelince aklına ürperdi. Elleriyle alnını, yüzünü kuruladı. Pis bir koku yayılıyordu vücudundan. Yüzü...
Devamını okuŞebboy sokakta doğmuştu Adem. O sokakta büyümüş, serpilmiş; semti Levent misali bir delikanlı olmuştu. Şebboy sokak benim anam, derdi. Ne de olsa o sokak büyütmüştü onu. Ademi dünyaya getirmeye çalışırken, anacığı melek...
Devamını oku