Yazar: Aylin Tamakan

Yağmur güneşe isyan edercesine çığlık çığlığa yağıyordu. Hüznü yağmurla birlikte yüreğine yüreğine doluyordu. Oysa ne çok severdi yağmuru. Kimselere görünmeden anfiye girmek için koşar adım yürüdükçe kalbi aynı hızla çarpıyordu...