Yazar: Canan Kuzuloğlu

Şappp!

“Gel bakalım Bücür!” demesiyle “şappp!” diye ensemde bitmesi bir oldu pençesinin.  “Madem bana yamak oldun, bundan böyle yerin ha bura! Tam yanım. Ne ötesi ne fazlası, anladın di mi?” der demez “şappp!” diye ensemdeydi yine...

Devamını oku

Beni Unutma

Sabahın altısında şak diye açıldı gardırop kapakları. İçindeki led ışıklar otomatik yandı. Kör karanlıkta gündüz gibi aydınlanmıştı dolabın içi. Çiğdem şöyle bir bakındı, hava soğuktu, canı hiçbir şey giymek istemiyordu ki bir...

Devamını oku

Koku Evreni

İşin içine girince, “Sen neymişsin “KOKU” diyesi geliyor insanın. Hâlbuki ne kadar doğal bir şey bizim için! Eşittir nefes almak bile diyebiliriz… Her soluk alışımızda kokuları da soluyoruz.  Otomatik gelişiyor… Duyuların şahı...

Devamını oku

O Ses

Başucu lambasını açtı. Çalar saate baktı. İşte buyrun, yine gecenin üçünde aynı sesle uykusundan uğramıştı. Son on gündür her gece aynı saatte aynı sesle uyanmak ızdırap verir olmuştu artık! Sonra da zar zor uykuya dalıyor,...

Devamını oku

Ceylan

Yine iple çekti o sabahı.  Onu gördü göreli, gözleri uyusa da beyni uyutmuyor: “Yaz, hadi yaz!” diyordu sürekli, o da yazmıştı nihayet… “Keşke hiç gece olmasa!” “Efendim!” “Keşke diyorum, hiç gece olmasa!” “Nasıl olacak ki!”...

Devamını oku