Sayfa Seç
Bavulun açık kapağını öfkeyle kapattı. Sağından solundan sıkıştırarak fermuarı zorlukla çekti. Hayattan çaldığı mutlu bir yaşam dilimi daha bitmek üzereydi. Gözleri son kez mavi enginliklerde dolaştı. Ayrılmadan manzarayı...
Devamını okuEski taş köprü, çöplüğe dönmüş çaresizce akmaya çalışan derenin üzerinde minik bedeniyle zamana meydan okuyor adeta, şehrin iki yakasını bir araya getirmeye uğraşıyor hâlâ. Oysaki merkez kenara burun kıvırıp kenar da merkeze...
Devamını okuDiyerek seslenir Karacaoğlan dört yüz yıl öteden… Günümüze kavuşur sesi ezgileriyle kulaklara değer, yer eder. Çınladıkça tınısı aradan geçen onca zamana rağmen, “Ne değişti ki insanlık onuru adına!” der, sorgulatır insanı...
Devamını okuAnnemi görüyorum uzakta, iki yanı kurumuş ağaçlarla kaplı, sonu karanlık, tozlu, taşlık bir yolda yokuş yukarı tırmanıyor, yalpalaya yalpalaya… Baştan aşağı siyahlar içinde… Sesleniyorum, duymuyor. Bağırıyorum, dönüp...
Devamını oku“Günaydın, hoş geldiniz! Verin şemsiyenizi alayım.” “Çok teşekkürler! Ne kasvetli bir gün, yağmur dinmek bilmiyor.” “Evet, ama öğle sonrası açıyormuş.” “Ne güzel haber! Moral verdiniz.” “Ses tonu da ne kadar hoş!” diye düşündü...
Devamını oku