Select Page
Beethoven’in 9. senfonisini keyifle dinlerken, “bir şeyler” yazmayı da umuyorum. Nedense her ikisi bir arada çok rahatlatıyor beni. Müziğin derinliği ve akıcılığı yazacaklarıma yansıyor sanki ya da bana öyle geliyor. Yazmayla...
Read MoreGecenin tam ortasında adamı kan uykusundan uyandırıyorlar. Her seferinde, önce anlamıyorsun. Neredesin? Ne oluyor? Kim bu terli, tombul suratlı adam, benden ne istiyor, niye suratıma öyle eğilmiş bakıyor? Korkuyorsun, sonra...
Read MoreOn, on bir, on iki yaşlarında üç kardeştik. Sürekli “susun” diye azarlanırdık zırt, pırt, neden susmamız gerektiğini bir türlü anlayamazdık. Denizyollarında çalışan babam Marsilya’dan radyo alıp getirdiğinde evimizde...
Read MoreYüz binlerce insan hep birlikte, hançeresini yırta yırta, boyun damarlarını şişire şişire Livaneli şarkıları söylese. ‘Bana bir şarkı söyle’ diye başlayan, ‘İçinde hüzün olsun’ diye süren. ‘Başına kuşlar konsun, sonunda...
Read More