Kategori: Öykü

Azalma

Gözlerin açık, görmeden bakıyorsun. Dizlerin birleşik karnına doğru çekili, kolların kıvrık taş zemin üstündesin. Dirseklerin değiyor dizlerine, sol ayağın sağ ayağının üstünde. Etin değdikçe etine, acıyor yaraların. Vücudunu,...

Devamını oku

Tekne Mezarlığı

 Dedem “Haliç tekne mezarlığıdır!” demişti. İlk duyduğumdan beri irili ufaklı teknelerin, pır pırların, balıkçı teknelerinin, mavnaların ıskartaya çıktığını bildiği vakit ölmek için gece yarısı karanlığında, usul usul Haliç’e...

Devamını oku

Söz İzi

İnsanı bunaltan rutubetli bir sıcağın üzerinde asılı kaldığı günlerden birini yaşıyor İstanbul bugün. Kovsan da gitmeyen arsız, yapışkan bir sıcak konmuş sanki şehrin üstüne, üç beş pikelik iktidarının farkında… Bir...

Devamını oku

Menkibe

“Merhumu nasıl bilirdiniz?” diye sordu imam. Herkes “İyi biliriz!” dedi. Ben içimden bağırdım. “Kendimden bilirim.” sonuna da “Ulan!” ekledim. Herkes bana döndü. Herkesi bana döndürecek kadar bağırmışım meğer. Bağırırdım ki,...

Devamını oku