Kategori: Öykü

Miras

Çivi değil balyoz, balyoz! Tam da günü! Hep de bulur gününü… Of! Mektup da üstüne… Karanlık, biraz karanlık… İyi gelir… Kapa gözlerini sıkı sıkı… Mektup dursun. Yok durmasın… Şikâyet edeceğim… Etsem ne olur? İmzasız… Gene de…...

Devamını oku

Azalma

Gözlerin açık, görmeden bakıyorsun. Dizlerin birleşik karnına doğru çekili, kolların kıvrık taş zemin üstündesin. Dirseklerin değiyor dizlerine, sol ayağın sağ ayağının üstünde. Etin değdikçe etine, acıyor yaraların. Vücudunu,...

Devamını oku

Tekne Mezarlığı

 Dedem “Haliç tekne mezarlığıdır!” demişti. İlk duyduğumdan beri irili ufaklı teknelerin, pır pırların, balıkçı teknelerinin, mavnaların ıskartaya çıktığını bildiği vakit ölmek için gece yarısı karanlığında, usul usul Haliç’e...

Devamını oku

Söz İzi

İnsanı bunaltan rutubetli bir sıcağın üzerinde asılı kaldığı günlerden birini yaşıyor İstanbul bugün. Kovsan da gitmeyen arsız, yapışkan bir sıcak konmuş sanki şehrin üstüne, üç beş pikelik iktidarının farkında… Bir...

Devamını oku