Kategori: Öykü

Yüce Yetkili, Birazdan gelecekler, kapıyı kıracaklar. Domuz bağıyla bağlayacaklar beni. Korkum yok. Hayır oldukça cesurum. Eğer yanlış da olsa bu bir yazgıysa ondan kaçmaya çalışmayacağım. Sadece bazı konulara açıklık getirmek...

Tıpkı efendisi! Geberip gitti, yetmedi! Eremediği yere takke atacak ya, ardında bu mereti bıraktı, yadigâr. Hep derler ya sahibine çekermiş bunlar. Aynen öyle! Al birini vur ötekine. O da öyle değil miydi? Öküz gibi gözünü...

Katarsis şehrine doğru cefakâr atım Sentor’la birlikte yol alırken yirmi üçüncü doğum günümü düşünüyordum, yani yolculuğa çıkmadan bir önceki günü. Günler gelip geçiyordu, kuşlar gibi uçuyordu bilge adamın dediği gibi ama genç...

İkide bir oflayıp pufluyorum sabahtan beri. Doğanın baskıcı, bunaltıcı, huzursuz edici tüm güçleri eve doluşmuş sanki. Beni hırpalıyor, taciz ediyorlar. Pencerenin iki kanadını da açıyorum sonuna kadar. Evdeki havayı defetmek...

Elimizde ruh eşi kalmadı bayım. Ama dilerseniz, tam size göre bir ruh leşimiz var. Tutkularını henüz yeni ayırdık hücrelerinden. Bizler onu başkalarına benzetmeye çalıştıkça, o direndi azıcık. Doğrusunu söylemek gerekirse,...