Kategori: Öykü

Belki, bir gün güneş açarsa yeniden fırtınalı bulutların ardından, Belki, bir gün mavisini yaşayabilirsem engin denizin, Belki, bir gün kuşlara eşlik edebilirsem neşeli ve kıvrak, Belki, bir gün çekilebilirsen kuzey yıldızımın...

On gün önce apartmandan apar topar ayrılan iki numara, dairesini bize inat bekâr birine kiralamış; öyle duyduk. Bakkaldan dönerken kapı önünde üç çift erkek ayakkabısı görünce dayanamadım, çaldım kapıyı, hem hoş geldiniz dedim...

“Hadi Anneanne ya, lütfen ama! Yetişmeyecek sonra!” “Kuzum işiniz mi yok, Allah aşkına? Nereden geliyor aklınıza böyle şeyler? Hem seneler var, elime iğne almadım evladım.” ”Olsun! Yaparsın sen, hem de en güzelini!” “Git...

Ve sonunda insan bütün sisini kustu sokaklara, en bulanık ruhların yaşadığı yerlerdi en sisli yerler… Gecenin yarısında, meydanın orta yerinden görünmüyordu sokak lambalarının tepeleri.Şehrin bütün ışıkları can çekişiyordu...

Kararlıydı, alarm çalmadan açtı gözünü. Haftalardır beklediği, hâyâlini kurduğu gün gelmişti. Enerji doluydu içi, ılık bir duş aldı, kafasına sardığı havluyla son bir kez aynaya baktı. Bembeyaz teni, iri gözleri ve belirgin...