"öykülerde yaşar hayat ve edebiyat… öykülerle."
Amaan giy üstüne en güzel elbiselerini, sür sürüştür, tak takıştır, sal zihnine şöyle tumturaklı bir şarkı, evdekilere görünmeden at kendini sokaklara, gezdir gözlerini etrafta, bak bakayım kalıyor mu sıkıntının kırıntısı içinde… Güzel havada atmış...
Omuzları düşmüş, yorgun, bitkin, isteksizce daire kapısını açıp girdi içeri. Elindeki anahtarları her zamanki gibi duvardaki anahtarlığa asmak yerine kapının yanındaki ayakkabılığa fırlatıverdi. Uzun süredir giymediği, neden bugün giydiğini dahi bilmediği topuklu ayakkabılarını çıkarttı....
– Sevgili Özlem Ertan, edebiyatla müzikle dolu bir hayatınız var. Opera ve klasik müzik başta olmak üzere kültür-sanat yazıları yazıyorsunuz. Âşık Kadınlar Denizhanesi, Benim Güzel Ölülerim romanlarınız ve öykülerinizin yer aldığı pek çok antoloji...
Verdiği sözü düşündü: “İçindeki şarkıları susturmayacak yeniden hayata döneceksin.” demişti. Aslında yıllar önce bir kez daha vermişti bu sözü. O zaman haklı nedenleri vardı. Peki ya şimdi?.. Biri ısrarla kapıya vuruyordu. Otoyol manzaralı balkondan...
Beyoğlu’nda bir kitapçıdaydım. Çeşitli dergilerin altında sıkışıp kalmış, elim kadar küçük bir şey dikkatimi çekti. Onu, oradan kurtarmaya uğraşıyordum. Rafta başka bir kitaba bakan genç bir kadının cep telefonuyla konuşmasından duydum. İçlerinden sadece birinin...
Denizin sahildeki küçük çakıl taşlarına usulca sokulurken çıkardığı sesler zor işitiliyor. Hâlbuki geçen gün de aynı yerdeydim. Şiddetli lodosla hırçınlaşan dalgalar sahili öfkeyle dövüyordu. Bu akşam sular sakin ve berrak. Çakıl taşlarını sayabilir, elimi...
Bir an serin bir rüzgâr esmişçesine ürperti hisseti Zeynep. Hâlbuki Temmuz ayının ortasında son yılların en sıcak yaz günlerinden birindeydiler. Kaç sene oldu? Zaman durdu Deniz öyle hep aynı dünya bilinmez Taş duvar aynı...
Pencere camının üzerinden aralıksız düşen damlaların gerisindeki bahçede terk edilmiş mezar taşları gibi dikili duran dut ağaçlarının ıslak hüznü parlıyor. Kar yağmış gibi yağan Karyeyen yağmurlarının indiği topraktan yükselen buğuda, sahipsiz ruhlar avare gezintiye...
