"öykülerde yaşar hayat ve edebiyat… öykülerle."
Asya’dan çıkıp, geniş bir coğrafyaya yayılan Attila ve Cengiz Han imparatorluklarından sonra, bir istilacımız daha var şimdi. Sinsi, hızlı, daha korku salıcı bir müstevli… Kraliçe Corona… Taçlı İmparatoriçe! Üç ay gibi kısa bir sürede...
– Ay panpa, beklesenize ya! Tabakhaneye mi yetişiyoz? Ne bu acele? Söyle şu rehber bozuntusuna da yavaş gitsin az biraz. Kalp krizi geçirecem valla! Nefesim tıkandı ayol! – ……. – Ne diyo, ne diyo?...
Soğuk bir kış akşamı. Gün, gökyüzünü sarıya boyayarak batmaya hazırlanıyor. Göğü delen evler, ofisler yapmanın moda olduğu günümüzde mecburen yaşamaya mahkûm edildiğimiz, deniz seviyesinden yüzlerce metre yükseklikteki “modern’’ evimin, şehre tepeden bakan manzarasından ufuktaki...
“Şerifeeeee! Ekmeği dilimleyiver kızım!” Sıradan günlerin sıradan bir sabahında, otomatikleşmiş hareketleriyle kahvaltı sofrasını hazırlamıştı Zeliha. Her gün neredeyse gözümüz kapalı yaptığımız, sadece beynin komutlarına farkında bile olmadan amade olduğumuz eylemleri günlük “rutin” diye mi...
Gecenin sabaha erişmeye hazırlandığı şu saatlerde Taksim’den havaalanına giden servis otobüsündeyim. Camdan büyük bir merakla etrafı izliyorum. Çok uzağımda akıp giden bambaşka yaşamlara şahitlik etmek öyle ilginç ki. Tarlabaşı bulvarında Şişhane’ye doğru yürüyen iki...
Mehmet Usta, dalına tüneyen baykuş gibi oturdu pencerenin önündeki koltuğuna. Birbiri ardı sıra geçen hep aynı kahverengi tren vagonlarına benzeyen bir gün daha bitmek üzereydi. Yıllar öncesine dalıp gitti. Şairin, “gonca gülünü bırakıp gittiği...
İskeleyi alışveriş merkezine bağlayan geniş ve kalabalık cadde üzerinde tarihi yapısıyla dikkat çeken okulun arkasına doğru dolaşıp, sağdaki sokağa geldiğinizde bir rahatlık hissedersiniz. Saniyeler içerisinde çılgın bir kalabalıktan uzaklaşınca, sakin sessiz bir ortama kavuşursunuz....
Hastaneden sonunda çıkabildim. Sosyal sağlık sisteminin iflas belgesini cebimde taşıyordum: Yüklü miktarda fatura. Ama yine de mutluydum hastaneden çıkmış, nihayet özgürlüğüme kavuşmuştum, üstelik bu faturalar sayesinde otopark parası da ödemeyecektim. Tam bir züğürt tesellisi!...
İsmail, 46 yaşında, evli, üç çocuk babası, Beşyüzevler’de oturan bir muhasebeciydi. Lise bitince dayısının yanında işe başlamış, 28 senedir de bir gün bile aksatmadan işe gidip evine ekmek getirmekten başka tasası olmayan, tekdüze, hatta...
