Kategori: Öykü

Tavla

Bugün beni yenebileceğini düşünüyorsun demek Halil Beyciğim. Karının ne usta tavlacı olduğunu unuttun galiba. Unutkanlık dedim de, son zamanlarda bir unutkan oldum ki, sorma gitsin.  Eskileri bir güzel hatırlıyorum. Çocukluğumu,...

Devamını oku

Seni Anlatabilsem

Seni anlatabilsem seni… Yokluğun, cehennemin öbür adıdır Üşüyorum, kapama gözlerini… Hasretinden Prangalar Eskittim / Ahmed ARİF   Biliyorum bekliyor beni, hep aynı yerinde; her gün aynı saatte… Gitmezsem kırılır,...

Devamını oku

Köpüklü Hayatlar

 Hasibe ninenin merkez üssü oturma odasındaki üçlü kanepeydi.  Eve gelen herkes ilk iş, Hasibe ninenin yanına uğrardı.  Önemli kararlar ona danışılır, iyi haberlere onunla gülünür, kötü haberlerde onunla dertleşilirdi. Yeni...

Devamını oku

Son Defa

“Günaydın, hoş geldiniz! Verin şemsiyenizi alayım.” “Çok teşekkürler! Ne kasvetli bir gün, yağmur dinmek bilmiyor.” “Evet, ama öğle sonrası açıyormuş.” “Ne güzel haber! Moral verdiniz.”   “Ses tonu da ne kadar hoş!” diye düşündü...

Devamını oku

Geçzamangeç Rüzgârı

“Bir şey mi dedin, Saime?” diye sordu adam. “Efendim?” dedi kadın, çok ağır bir uykudan uyanır gibi. Havada sessizliğin oluşturduğu yoğun bir katman vardı. Bu saatlerde açık balkon kapısından içeriye doğru süzülen yol boyu gidip...

Devamını oku