Kategori: Öykü

– Senin çeyizin de vardır elbette. Neler var çeyizinde? diye soruverdim valla karşımda kibarca oturan müstakbel gelinime. Ne var bunda? Bilelim değil mi? Ne alıyoruz, nasıl alıyoruz? Hoş benim oğlan akıllı, turnayı...

Bazı kelimeleri zikretmek, o kelimeyi  hissetmeye yetmez ne yazık ki! Ortaya atıldığı zamanın izini kelimenin köklerine doğru sürüklemek gerek yürek gücüyle. Hikâyelere katmak belki de. Hikâyelerle sulamak yeşermeye niyet etmiş...

Yalınayak… Sabahın ilk ışıklarıyla sessizce çıkıyor evden, bir gölge gibi. Ardından usulca kapatıyor kapıyı.  Yeni okul döneminin ders kitaplarını tamamlamışlardı. Babasının daha işleri vardı merkezde. Otobüsle kasabaya dönecek...

Söylesene insan böyle bir şeye nasıl alışabilir?.. Bu meslekte otuz yılımı doldurdum. Sen de öyle değil mi? Aramızda bir dönem mi var? Ekrem Hoca’yı hatırlarsın. Hep ne derdi bize: “İşinizi en iyi şekilde yapmak istiyorsanız...