Kategori: Öykü

O sabah et, baharat ve kesif soğan kokan merdivenleri çıkıp ikinci katta bulunan hangar gibi işyerime girdim. Kokulara bakılırsa, öğle yemeğinde yine patatesli köfte vardı. Girişe yakın altı kişilik yuvarlak masamızda boş...

Çocuklara yazdırdığım sır temalı kompozisyon ödevleri karşımda. Kağıtlar bana bakıyor, ben kağıtlara. Odaklanıp okuyamıyorum. Kendi hikayemin içine çekip götürüyor konu beni ısrarla. Hatırlamak istemiyorum, olmuyor. Masada duran...

Sabahın ilk ışıklarıyla uyandı. Buz kesen gecenin soğuğu, adeta odaya yayılmıştı. Kalın hırkasını omuzlarına alarak mutfağa geçse de yüreğindeki titreme geçmek bilmiyordu. Ocağa çayı koyduktan sonra çocukların odasına gitti....

Gardırobun kapağını öyle bir hışımla itmişti ki kenara çarptığında sabahın köründe güümm diye çıkan sesten kendi bile irkildi. “Yavaş kızım yavaş! İntikam soğuk yenen bir yemektir,” dese de askılarda dolaşan elleri ne yaptığını...