Kategori: Aralık 2020 – “Çocuk”

Sabah sabah çıt çıkmıyor! Bizimkiler dün gece açılışa yetişelim derken yorgunluktan sızıp kalmışlar. “Heh-heh-he! Tam da keşif vakti!” diyerek, kendimi yere attım. Parmak uçlarımda yükselip kolu bastırınca koca bir dünya açıldı...

Üçüncü film başlayınca yavaşça kalktılar yerlerinden. Önden ikinci sıranın ortalarında oturuyorlardı. Sıranın başına doğru ilerlerken diğerlerini engellememek için nezaketle eğiliyor ve önlerinden geçtikleri seyircilere...

On yıl olmuştu. Doğup büyüdüğüm, bu küçük evde yaşamıyor oluşumun üzerinden, tam on yıl geçmişti. Şimdiyse, elimde tuttuğum A3 büyüklüğünde bir kağıtla, panoramik olarak geçmişime bakmaktaydım. Birazdan ya bu kağıt beni...

Rüzgârın Götürdüğü AHMET RIFAT İLHAN Kapıdan girdiğini duyduğumda, yorganı çektim başıma. Saklandım. Beni arayıp bulsa, okşasa başımı, öperek uyandırsaydı… Ayak sesleri yaklaştıkça tortop oldum yatakta. Sıkmaktan...

 Eve kapanıp kaldığım bu salgın günlerinden bir gün, çocukluk döneminden beri hiç görüşmediğimiz bir arkadaşım telefon etti. Şaşırdım. Çok mutlu oldum. Beni mutlu eden neydi peki? Bir anlığına da olsa çocukluğumu anımsamak,...