Kategori: Eylül 2021 – Bebek

Annemi görüyorum uzakta, iki yanı kurumuş ağaçlarla kaplı, sonu karanlık, tozlu, taşlık bir yolda yokuş yukarı tırmanıyor, yalpalaya yalpalaya… Baştan aşağı siyahlar içinde… Sesleniyorum, duymuyor. Bağırıyorum, dönüp...

Zor uyandım bu sabah. Ter içinde kalmışım. Yüreğimde bir sıkıntı… Yapış yapış bir Ağustos gecesi daha geride kaldı. Güneş sıcacık yüzünü nazlanmadan göstermeye hazırlanıyor. Balkona çıkıp koltuğuma oturdum. Güneşin doğuşunu...

Huzursuzum. Kapıda tereddüt ediyor, duruyorum. Bir kez daha soruyorum kendime, emin misin? Sonra dinlemeden sesimi, açıyor kapıyı, giriyorum içeri. Hemşire elindeki kâğıttan adımı kontrol edip hazırlanmam için soyunma kabinini...

Açım ben, açım! Annem ne zaman yer acaba? Kordonu çekiştirsem anlar mı ki? En iyisi tekme atmak… Bayılıyor tekmelerime annem. Yanında kim varsa karnına dokunduruyor heyecanla. Fakat şov bebeği değilim ki ben! Başkasını fark...

Rengârenk topların ortaya saçılması gibi sarı, yeşil, mavi yağmur geçirmez montlarıyla minibüsten fırladılar. Virajlı yollarda döne döne mideleri bulanmış, daracık koltuklarda sıkışmışlardı. Bir “Pazar” günleri vardı, onu da...