Kategori: -Haziran2020-Korona-Günlükleri

12. GÜN Bu günlüğü yazmaya başlayalı tam 12 gün oldu güzel kızım. Özlem ve merakla geçen 12 koca gün. İlk günlerde kalemi elime alır almaz ağlamaya başlıyordum. O yüzden ilk sayfalarda bazı kelimeleri okurken zorlandın...

Dı dıtt dı dıtt dııııtt! Alarmı belki de on beşinci defa kapattıktan sonra yatağın çekim kuvvetini yenmek için kendini zorlayarak gözlerini açtı. Nesneleri kabaca seçecek kadar milimetrelik aralamaya açmak denebilirse tabii…...

Sokağa çıkma yasaklarında daha iyi anladım. Evimin hemen karşısında bir park olduğu için şanslıyım. Bugünlerde sokağa çıkamazken pencereye daha yakın durur oldum, durduğum yerden oradaki çınar, ıhlamur, erguvan, erik, çam gibi...

Oh beee! Dünya varmış! Omuzlarım çökmüş, sırtım tutulmuştu. Üstümden ağır bir yük kalktı. Her gün binlerce araç -kamyonundan tut tırına dek- üstümden geçirdin, gün günden dozunu artırarak. Karalarım, denizlerim, göğüm, göğsüm...

20 Mayıs 2020 Almanya  Sevgili Günlüğüm, yol arkadaşım, can yoldaşım,  Aylar oldu seninle şöyle bir hasbihâl etmeyeli. Nedense elim gitmedi. Değil elime kalem almak kapağını bile açmak istemedim. Eski günleri okumak sanki...