Sayfa Seç
Seni ben geçmeyen koliklerle, saatlerce ayakta sallamalarla büyüttüm, bak oralar soğuktur, altına termal tayt giymeden sokağa adımını atma, bitki çaylarını karıştırdım, akşamları mis gibi demlersin çubuk tarçın da atarsın içine,...
Devamını okuNe kadar iç içe geçen adeta bir olmuş iki anlam, değil mi? Ana rahmine düştüğümüz an itibariyle ilk yaptığımız şey beklemek; doğmayı, büyümeyi, yürümeyi, konuşmayı, sonra olmayı, tamamlanmayı… Bunlar bilerek yaptıklarımız değil;...
Devamını okuÖlmenin bu kadar kolay, bu kadar zor olduğunu bilemezdim. Aklıma bir şarkı takılıyor. Kim söylüyordu bunu? Karnıma bastırmaya çalışırken, ellerim kan havuzunun içinde yüzerken, babamın gözleri gözlerime takılıyken, ben şarkıyı...
Devamını oku“Dün akşam bizim evde kıyamet koptu!” dedim. Dün akşam “kıyamet”in tam ortasında değil, ertesi gün, sadece beş dakika sonra ne yaşayacağımızı bilemediğimiz o vakitte, nasıl olduysa bu cümle düştü aklıma ve bu bir sorunmuşcasına...
Devamını oku“Bana sesini yükseltmenin cezasını çekeceksin.” “Eve gider gitmez sana, ses nasıl yükseltilirmiş göstereceğim.” “Bana bağıracak kadar ne derdin varsa, tüm dertlerin son bulacak birazdan.” “Seni sonsuz huzur ve sessizliğe...
Devamını oku