Sayfa Seç
Sözcüklerden sakınması olmayan bir ağıt bu… Soğuk bir pazar günü, sabaha doğru, dördü on yedi geçe, büyük bir deprem felaketi yaşandı. Haritada yeri olan ama adı sanı pek duyulmayan küçük bir kent, hayaletler kentine dönüştü....
Devamını okuBir gölge oradan oraya yer değiştiriyordu. Orada. Bilinen parçalanmışlık haritalarından çok uzakta. Unutulmuş, küçük bir şehrin patika yollarından saçları rastalı, kulağında küpeleri, kollarında dövmeleriyle, yalın ayak dolaşan...
Devamını okuGün yeni ağarırken, ağacın en tepesine çıkmıştı. Yoruldum ona merdiven dayamaktan, yok itfaiyeyi aramaktan. “Kısmet hişt, insene oradan! Bak millet uyuyor hala. Halk ekmek kuyruğuna gireceğiz daha. Her şeyin çaresi var...
Devamını oku“Çok karanlık bir cümlede durmuş gibiyiz…” Edip Cansever Bu çiçekler senin için. En sevdiğim nergis çiçeklerini, yerine de kokluyorum. Mezar taşının üzerindeki tarihe bakıyorum. Kayıplar ülkesinin yerlisi oldun, zaman...
Devamını okuGüneş, ufuktaki gemilerin ardından kendini usul usul göstermeye başlamıştı. Bense bir çeteye dönüşmüş köpek arkadaşlarımdan ayrılmış, aylak aylak geziniyordum uzun sahilde. Gözümün önünden o kadar ürkünç, yaralayıcı görüntüler...
Devamını oku