Sayfa Seç
Yine bir taşın üzerinde oturup kalmışım. Kimseler yok etrafımda. Ne beni gören ne de duyan var. Ben ne zaman böyle bir başıma kaldım; gidenleri göremedim, gelip geçenlere el edemedim. Oysaki daha dün ninemin yenidünya ağacına...
Devamını okuTüm cesaretini toplayıp yoğun bakımdaki babasını ziyaret etmeye karar verdi. Hastaneye giderken arabayı sanki bir başkası kullanıyordu. Hastanenin güvenliğine yoğun bakıma geldiğini söylerken boğazı düğümlenmiş, sesi belli...
Devamını okuBay Ronald’ın içinde yaşadığı tek hikayeyi şu an ben yazıyorum. Ben kim miyim? Bendeniz Teksas Psikiyatri Kliniği’nin daimi üyesi Salazar Çekovski. Tamam, ismim kadar heybetli olmadığımı biliyorum. Bay Ronald’ın kliniğin...
Devamını okuAçım ben, açım! Annem ne zaman yer acaba? Kordonu çekiştirsem anlar mı ki? En iyisi tekme atmak… Bayılıyor tekmelerime annem. Yanında kim varsa karnına dokunduruyor heyecanla. Fakat şov bebeği değilim ki ben! Başkasını fark...
Devamını okuHasibe ninenin merkez üssü oturma odasındaki üçlü kanepeydi. Eve gelen herkes ilk iş, Hasibe ninenin yanına uğrardı. Önemli kararlar ona danışılır, iyi haberlere onunla gülünür, kötü haberlerde onunla dertleşilirdi. Yeni...
Devamını oku