Kategori: Öykü

Muratpaşa merkeze geldiğimizde minibüsten indik Demet’le. Şoförün yol boyunca aynadan bizi dikizlemesine iki laf çakasım vardı ama akşam akşam başımıza iş almayalım diye bir şey demedim.   Neyse… Antalya’nın akşam serinliği(!)...

Sabahın altısında şak diye açıldı gardırop kapakları. İçindeki led ışıklar otomatik yandı. Kör karanlıkta gündüz gibi aydınlanmıştı dolabın içi. Çiğdem şöyle bir bakındı, hava soğuktu, canı hiçbir şey giymek istemiyordu ki bir...

Karanfil Hanım, cenaze günü hariç, kocasının mezarına hiç gitmedi. O gün de herkes gidiyor diye takılmıştı kalabalığın peşine. Âdet yerini bulsun diye işte, ha bir de Rıza’nın yerin dibini boyladığını, kürek dolusu toprağın...

Hasan o yıl beş dersten ikmale kalmıştı . Hiç birini eylülde veremedi. Orta ikideydi. Bir ay sonra babası ölünce hepten soğudu okuldan. “Osman amcamın yanına gideceğim” dedi anasına. Hayriye hanım ilkin olmaz dediyse de, bu...

Sensizliğin bir ayı doldu bugün. Sesini duymadan, seni görmeden geçen koskoca otuz gün. Her gece ellerimi, ranzamın başucundaki duvara kazıdığım isminin üzerinde gezdiriyor, fısıldıyorum kör karanlığa. Koynumda, gazetenin üçüncü...