Ölüme Yürümek, Hayata Yürür Gibi
“En gönüllü ölüm, ölümlerin en güzelidir” Montaigne. Başım ellerimin arasında. Avucumun içinde iltihaplı yara misali zonklamakta şakaklarım. Çalışma masasının üstündeki kül tablasının kenarından ucu...
Devamını oku“En gönüllü ölüm, ölümlerin en güzelidir” Montaigne. Başım ellerimin arasında. Avucumun içinde iltihaplı yara misali zonklamakta şakaklarım. Çalışma masasının üstündeki kül tablasının kenarından ucu...
Devamını okuEski taş köprü, çöplüğe dönmüş çaresizce akmaya çalışan derenin üzerinde minik bedeniyle zamana meydan okuyor adeta, şehrin iki yakasını bir araya getirmeye uğraşıyor hâlâ. Oysaki merkez kenara burun kıvırıp kenar da merkeze...
Devamını okuBen de geçtim gittim bu zulüm yurdundan, ...
Devamını okuDolunayın esrarengiz ışığıyla gözleri büyüyen bir baykuş, yaşlı servi ağacının yere doğru eğilen kalın dalına tünemiş, belli aralıklarla ötüyordu. Mezarlıktaki zambaklar keskin ayazdan, çiçeklerini büzmüş, boyunlarını...
Devamını okuBay Ronald’ın içinde yaşadığı tek hikayeyi şu an ben yazıyorum. Ben kim miyim? Bendeniz Teksas Psikiyatri Kliniği’nin daimi üyesi Salazar Çekovski. Tamam, ismim kadar heybetli olmadığımı biliyorum. Bay Ronald’ın kliniğin...
Devamını oku