Kategori: Öykü

Kendimden ben de memnun değilim.  Şuncacık, el kadar kıza benim gibi soluk yeşil, diz altı, genişçe bir şort giydirilir mi hiç?  Neymiş, artık vücut hatları belli oluyormuş.  Vücut herkeste yok mu ki? Benden önce ne güzel...

– Neden her hafta gelmek zorundayım doktor hanım? Bir önceki hamileliğim böyle olmamıştı. -Hanımefendi bu seferki kese bozuk bir kese. Biz bu durumda bebeğin çok yaşamayacağını gebeliğin kürtajla sonuçlanacağını düşünürüz...

Kader: Yaşarken sustum. Söyleyemediğim ne varsa “içinde tutmuş” bedenim. Haykırmak istiyorum. Anlatmak istiyorum. Dünyada arkadaşım yoktu. Burası da farklı değil.  İyi anlaşanlar, büyük beyaz odalarda bir çember kuruyor. Herkese...

Sallanan koltuğumu arka bahçeye bakan balkona taşıdım. Dışarıyı seyrediyorum. Dışarısı dediğim de bir avuç gökyüzü. Oradan gelecek bahar. Cemre havaya düştü… Toprağa düştü dediler.  Bizim küçücük bahçeye düşmedi o cemre. Yoksa...

Seni ben geçmeyen koliklerle, saatlerce ayakta sallamalarla büyüttüm, bak oralar soğuktur, altına termal tayt giymeden sokağa adımını atma, bitki çaylarını karıştırdım, akşamları mis gibi demlersin çubuk tarçın da atarsın içine,...