Select Page
“Yankı” ilk öykü kitabınız. Kitabınızın kapağını kaldırır kaldırmaz dakika bir-gol bir, Adanalı olduğunuzu öğreniyoruz. Nedir bu Adanalılık bereketi, yoksa Çukurova mı demeli? Üstelik İstanbul’dan Adana’ya avdet ediyorsunuz…...
Read Moreİpin ucu ne zaman mı kaçtı? Bir duble daha? Kaçacağı belliydi. Su ne kadar? Susuz mu? Su ilave edince ilaç tadı mı alıyorsun… Allah Allah ben de susuz içemem, su koyarken rengi dönüyor ya, işte en sevdiğim an o. Sis rengi. Ruha...
Read More“Korkma anne, Mişa bir şey yapmaz.” diyor yumuşak bir sesle. Bir yandan da sağ dizimi minicik elleriyle okşuyor. Mişa, bizim apartmanın cins köpeklerinden biri. Kar gibi bembeyaz ve uzun tüyleri var. Sahibi Gül; Mişa’nın...
Read MoreKenar mahallenin varoşlarında sıradan bir sabah vakti. Rüzgârların havalandırdığı sonbahar sarısı yapraklara karışıp sokakta savruluyor yine Müzeyyen. Bir kara sevdalı o. Kavuşamayınca dengesi bozulup düşenlerden… Dünyası...
Read MoreHer yönüyle çok tuhaf bir gündü. Şişli’den Mecidiyeköy otobüs durağına gelene kadar helâk oldum. Mevsimlere bir hâller oldu. Sonbahar, mevsim süresince esneyip durdu da o salı günü yapmadığı, denemediği şey kalmadı. Rüzgâr mı...
Read More