Yazar: Nezir Suyugül

Son Yemek

Enginarı annesinden öğrendiği gibi pişirecekti. Düdüklüyü ocağa koydu.  Buhar ses verince kısacaktı. Saate baktı: 14.30  (Seninle mutluyum, teşekkür ederim. Artık gelecek için ümidim kalmamıştı. Emekli olmayı düşünüyordum....

Devamını oku

Ev

Perdelere gizlenmiş kahkahalar, yastıklara gömülmüş hıçkırıklar, Yemek masasındaki neşe, bir tanıdığın beklenmeyen gelişi, Kapının açılmasıyla birlikte merdivenlerdeki ayak sesleri, bir sevinç, Mutfakta kaynayan suyun, çay...

Devamını oku

Yorgunum

Gençken her şey toz pembe. Yarını düşünmek kimsenin aklına gelmiyor. O zamanlarda yaşanan sevinç, coşku, heyecan ve mutluluk geleceği düşünmeyi engelliyor. Aslında yaşanacak her günün gençlikteki gibi olmasını istemek çok doğal....

Devamını oku