Yazar: Nurdan Atay

İş Görüşmesi

,

Takım elbisenin içinde kendimi cenderede hissediyorum. Elim, sürekli saçımın arkasına, uzun at kuyruğumun bıraktığı boşluğa gidiyor. Küpem gibi o da yok şimdi. Artık kabullenmeli. Kısacık saçlarım, tıraşlı yüzüm ve yeni aldığım...

Devamını oku

Sır

,

“Kıpraşıp durma yanımda, zaten sinirliyim” diyen anneme bakıyorum. Kırlaşmaya başlamış saçlarını yolmak, feri kaçmış gözlerinin içine bakarak ‘defol git o halde’ demek geliyor içimden… Susuyorum. Bacaklarımı oynatmayı,...

Devamını oku

Köprü

,

Bana doğru soluk soluğa koşan adama baktım. Bir meraklı daha dedim içimden. Uzun yıllar bu meslekte olduğumdan artık gülüp geçmeyi öğrenmiştim. Yanıma gelen köylü elindeki üzüm dolu sepeti uzatırken biraz nefeslendi. Şapkasını...

Devamını oku

Sayfa 145

,

Tekrar yazı masasının başına geçti. Yazdığı hiçbir şeyi beğenmedi. Aradığı dokunaklı veda sözcüklerini bulamıyordu. Son kelimeleri çarpıcı olmalı, unutulmamalıydı. Buna karar vermişti. Kalktı, kaynayan suyun altını kapattı....

Devamını oku