Kategori: Öykü

“Eyy Poseidon! Eyy gönlümü sarsmayı denizleri sarsmak gibi beyhude bir keyif sanan Sevgilim! Denizleri allak bullak etmeye benzemez yüreğimi alabora etmen, kaburgalarımı gemici düğümleriyle bağladım ben.” İçindeki...

Şok… Şok… Şok… İşte yeni Tanrıçanız huzurlarınızda… Aslında yeni değilim elbette! Hiç yeni Tanrıça olur mu? Olmalı eski mi eski … Tarih öncesi… taa ki antik çağlardan, hatta daha ötesinden… Tabiidir ki ben de oralardanım… Hadi...

“Çok eski zamanların birinde Persephone kırlardan çiçek toplamaya gider. Bir vadide eşsiz nergis çiçeklerini görür. Bu çiçekleri kopardığı anda yer yarılır ve yer altı ölüm tanrısı Hades’in boyunduruğuna girer. Hades, iyiliğin...

Her şey Tilki’nin kulağıma fısıldamasıyla başladı. “Medea’nın kazanının yerini öğrendim.” Onu dinlemeyecektim. Ali’ye takılmayacağım diye içimden kaç kere geçirdim bilmiyorum ama gel de anlat hayallerime. Bu işleri bilmeyen pek...

Ey, spil dağı’nın köylü prensesi niobe! kral tantalos’un kızısın diye, sanma kendini bu toprakların sahibi. unutma ki, kocan troas’lı, sen de bir yabancıyla evlisin aslında. iç güveysi almasaydın sünepe amphion’u, yaban olurdun...