Kategori: Öykü

Boğaza bakan yamaçtaki iki katlı ahşap küçük ev, yaşlı karı koca sahiplerinin yaşama dair umutlarına tutunarak “parasever”, açgözlü müteahhitlere direniyordu. Boğaz’a, Fındıklı’ya, Üsküdar’a ve hatta tarihi yarımadaya, gururla...

Aynı masadayız. Karşımda oturmuş eski günleri yâd ediyor. Bu güzel şehrin bir başıma tadını çıkartacakken, çığlık çığlığa adımı bağırıp karşıma kurulduğundan beri hiç susmuyor. Neredeyse nefes bile almayacak. Karşılaştığımız...

Suat Bey akşamki apartman toplantısı duyurusunu özenli el yazısıyla günler öncesinden yazmış, fotokopiyle çoğaltıp bina sakinlerine kapıcı aracılığıyla yollamıştı. Doğalgaza geçtikten sonra toplantı salonuna dönüştürülen...

Beethoven’in 9. senfonisini keyifle dinlerken, “bir şeyler” yazmayı da umuyorum. Nedense her ikisi bir arada çok rahatlatıyor beni. Müziğin derinliği ve akıcılığı yazacaklarıma yansıyor sanki ya da bana öyle geliyor. Yazmayla...

Oysa hayatı bir oyun gibi yaşayabilirdik… Yok, öyle ‘hayat tiyatro sahnesi, bizler oyuncu’ misali değil. Çocukların oynadığı gibi; misket, beş taş, saklambaç, yakan top vesaire oynar gibi… Tatlı bir rekabet içinde,...