Kategori: Öykü

Katarsis şehrine doğru cefakâr atım Sentor’la birlikte yol alırken yirmi üçüncü doğum günümü düşünüyordum, yani yolculuğa çıkmadan bir önceki günü. Günler gelip geçiyordu, kuşlar gibi uçuyordu bilge adamın dediği gibi ama genç...

İkide bir oflayıp pufluyorum sabahtan beri. Doğanın baskıcı, bunaltıcı, huzursuz edici tüm güçleri eve doluşmuş sanki. Beni hırpalıyor, taciz ediyorlar. Pencerenin iki kanadını da açıyorum sonuna kadar. Evdeki havayı defetmek...

Elimizde ruh eşi kalmadı bayım. Ama dilerseniz, tam size göre bir ruh leşimiz var. Tutkularını henüz yeni ayırdık hücrelerinden. Bizler onu başkalarına benzetmeye çalıştıkça, o direndi azıcık. Doğrusunu söylemek gerekirse,...