Kategori: Öykü

“Çok karanlık bir cümlede durmuş gibiyiz…” Edip Cansever Bu çiçekler senin için. En sevdiğim nergis çiçeklerini, yerine de kokluyorum. Mezar taşının üzerindeki tarihe bakıyorum. Kayıplar ülkesinin yerlisi oldun, zaman...

Ömrümün en sıkıntılı dönemlerini yaşıyordum. Bir yandan Corona, diğer yanda yeni bir “toplum inşası” programının bende yarattığı dehşet duygusu ki düşman başına! Bunaldım ve aldım başımı çekip Masallar Ülkesi’ne kaçtım! Başka ne...

Çok şey vardı anlatılacak, o yüzden sustum. Birini söylesem diğeri yarım kalacaktı.  Sen duydun mu sustuklarımı?  Oğuz Atay   Duymuyorum. Sadece bir çınlama. Uzun, tiz, bitmeyen bir çınlama… Seslerin de rengi varmış meğer,...

Gaz lambasının fitilini kısıp, sedirin ucuna ilişti. Yanında önceden hazır ettiği bohçası…  Pencereden içeri sızan sonbahar rüzgârı ürpertti bedenini. Yalnızca esinti değildi onu üşüten, ruhu da üşüyordu. Birazdan, el ayak...

Yaz sıcağında geldi. Hiç beklenmedik bir anda. Yavaş yavaş ve sinsice… Önce giysiler geldi. Bir çantanın içinde… Anahtar gitti, gidişinin nedenini sormadan. Kitaplar geldi, sayfaları açılmadan raflara yerleştirildi… Eski...