Kategori: Öykü

“Gel bakalım Bücür!” demesiyle “şappp!” diye ensemde bitmesi bir oldu pençesinin.  “Madem bana yamak oldun, bundan böyle yerin ha bura! Tam yanım. Ne ötesi ne fazlası, anladın di mi?” der demez “şappp!” diye ensemdeydi yine...

Dedemin onca sitemi olmasa asla o paketi almaya gitmezdim. Neymiş efendim, benden bir ricada bulunmuş. Ahretliği ta okyanuslar ötesinden kızıyla kendisine hediye göndermiş, gidip alsam elimde mi kalırmış? Eski gücünde olsaymış...

Avluya toplanmaya başlamıştı herkes. Herkes dedimse öyle ciddi bir kalabalık filan değil, hepi topu elli kişi ya varız ya yokuz. Arkadaşlarının çoğu zaten ölmüştü, gerçi arkadaş dediği kimi vardı ki? Hayatı boyunca iş ve spor...

Petro ayağa kalktı, küçük odadaki çiçek desenli yıpranmış duvar kağıtlarına, dar ve yüksek pencereye baktı. Rüzgârın hareketlendirdiği yaprakların arasından göz kırparak giren ışıklar duvarlara değişen desenler yansıtıyordu....

Gelsem, ayaklarına kapansam… Çok pişmanım desem… Pişmanım… Çok pişman… Yüzüme bakar mısın? Döner misin evimize? Ben leyleğin yuvadan attığı yavruydum, seninle karşılaştığımda uzatmaları yaşıyordum, sayende varım desem… Seni...