Sayfa Seç
Yalnızlığımı insanlar kendine dert edinir. Dört yıl önce geldiğim bu apartmanda tanıştığım Nilüfer gibi. “Gel seni bir yere götürecem, bütün dertlerimize şifâ olacak” dedi. Oysa ben ona bugüne kadar hiç dertlenmemiştim....
Devamını okuSaçları başındaki beyaz tülbentle aynı renkti. Perdesini sonuna kadar açtığı pencereden önünde göz alabildiğine uzanan manzaraya bakıyordu. Salkım söğüdün yeşili solmuş yapraklarını görünce, “Bu garibim de benim gibi ağarmış,...
Devamını oku“İşte bir gün daha başladı.” dedi Nedime. Daha dünkü günün nasıl geçtiğini anlamadan yenisi. İnsanı hafakanlar basıyor. Yüzünü yıkadı, bir sigara yaktı. Ağzı çamur gibiydi. Çamaşırlar iyice birikti diye düşündü külünü silkerken....
Devamını oku“Seni ne zaman bıraktım bilmiyorum. Anılar öylesine gelip geçiyor, ama biraz silik, biraz yorgun, anlamsız bir zamanı sarıp sarmalar gibi, saklar gibi. İki kişilik bir yalnızlıktı aslında. Yan yana sessizce otururken, bir film...
Devamını okuSabah uyandığımda, baş ağrısı, baş dönmesi içinde kaybolmuştum. Sol taraftan belim, boynum tutulmuştu. Sağa döndüm. Yanımda bana göre genç, güzel, hâlâ uyuyan, makyajı akmış kadın yatıyordu. Saçımız, başımız, üstümüz, altımız...
Devamını oku