Yazar: Nurdan Atay

Sır

“Kıpraşıp durma yanımda, zaten sinirliyim” diyen anneme bakıyorum. Kırlaşmaya başlamış saçlarını yolmak, feri kaçmış gözlerinin içine bakarak ‘defol git o halde’ demek geliyor içimden… Susuyorum. Bacaklarımı oynatmayı,...

Devamını oku

Köprü

Bana doğru soluk soluğa koşan adama baktım. Bir meraklı daha dedim içimden. Uzun yıllar bu meslekte olduğumdan artık gülüp geçmeyi öğrenmiştim. Yanıma gelen köylü elindeki üzüm dolu sepeti uzatırken biraz nefeslendi. Şapkasını...

Devamını oku

Sayfa 145

Tekrar yazı masasının başına geçti. Yazdığı hiçbir şeyi beğenmedi. Aradığı dokunaklı veda sözcüklerini bulamıyordu. Son kelimeleri çarpıcı olmalı, unutulmamalıydı. Buna karar vermişti. Kalktı, kaynayan suyun altını kapattı....

Devamını oku