Kategori: Öykü

Karanfil Hanım, cenaze günü hariç, kocasının mezarına hiç gitmedi. O gün de herkes gidiyor diye takılmıştı kalabalığın peşine. Âdet yerini bulsun diye işte, ha bir de Rıza’nın yerin dibini boyladığını, kürek dolusu toprağın...

Hasan o yıl beş dersten ikmale kalmıştı . Hiç birini eylülde veremedi. Orta ikideydi. Bir ay sonra babası ölünce hepten soğudu okuldan. “Osman amcamın yanına gideceğim” dedi anasına. Hayriye hanım ilkin olmaz dediyse de, bu...

Sensizliğin bir ayı doldu bugün. Sesini duymadan, seni görmeden geçen koskoca otuz gün. Her gece ellerimi, ranzamın başucundaki duvara kazıdığım isminin üzerinde gezdiriyor, fısıldıyorum kör karanlığa. Koynumda, gazetenin üçüncü...

Öleceğim bu gece ben. Ve tekrar doğacağım tan yeri ağarırken. Sancılı olacak doğumum. Katili ve ebesi olacağım kendimin. Anasız babasız yaşlanacağım yeniden. Perdeler uçuşuyor nedense. Camlar kapalı oysa. Hapishane gibi odam....

İşten kovulduğum bir akşam, Alsancak’ta denize karşı bir bankta oturuyordum. Elimde sidik gibi olmuş bir kahve ve acı bir sigara vardı. Denizin kızıl kırmızısı gözlerime doldu. İçimde susturamadığım dolu bulutlara esir...