– Senin çeyizin de vardır elbette. Neler var çeyizinde? diye soruverdim valla karşımda kibarca oturan müstakbel gelinime. Ne var bunda? Bilelim değil mi? Ne alıyoruz, nasıl alıyoruz? Hoş benim oğlan akıllı, turnayı gözünden vurmuş,...

Bazı kelimeleri zikretmek, o kelimeyi  hissetmeye yetmez ne yazık ki! Ortaya atıldığı zamanın izini kelimenin köklerine doğru sürüklemek gerek yürek gücüyle. Hikâyelere katmak belki de. Hikâyelerle sulamak yeşermeye niyet etmiş solukları.  Peki, bu nasıl...

Yalınayak… Sabahın ilk ışıklarıyla sessizce çıkıyor evden, bir gölge gibi. Ardından usulca kapatıyor kapıyı.  Yeni okul döneminin ders kitaplarını tamamlamışlardı. Babasının daha işleri vardı merkezde. Otobüsle kasabaya dönecek kadar büyümüştü artık. Koskoca on altı...

Söylesene insan böyle bir şeye nasıl alışabilir?.. Bu meslekte otuz yılımı doldurdum. Sen de öyle değil mi? Aramızda bir dönem mi var? Ekrem Hoca’yı hatırlarsın. Hep ne derdi bize: “İşinizi en iyi şekilde yapmak...

Bir edebiyat dergisi, okurlarını güzel ve kışkırtıcı bir fotoğrafla “çeyiz sandığı” temalı öykü yazmaya davet ediyordu. Bu edebiyat dergisini çok seviyor, arasıra öykülerim yayımlansa dünyalar benim olur, diye düşünüyordum. Katılmayı çok istememe karşın “Çeyiz...

Büyülü bahçem benim… Miniğim tomurcuklandı, büyüyor. Elimi gerilmiş karnımda gezdiriyorum. O da hareketleniyor aynı anda, çak bir beşlik dercesine elime vuruyor. Günlerdir ilk defa gevşemiş ve rahat hissediyorum. Bu ev bana iyi geliyor. Camdan...